Πολιτική, ειρηνική παρέμβαση διοργανώνει η κίνηση πολιτών Μοσχάτου Μεσοποταμία, για την παρέλαση της 25ης Μαρτίου, όπως ενημερώνει μέσα από το blog της:

Η ομάδα αντιμετώπισης της κρίσης της Μεσοποταμίας στην ταχτική συνάντηση της Τρίτης 20ης Μαρτίου αποφάσισε   την πολιτική ειρηνική παρέμβαση στην παρέλαση για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου με κεντρικό σύνθημα  ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ .

Προσυγκέντρωση την Κυριακή 25 Μαρτίου στις 10.15 στο σπίτι της Μεσοποταμίας Πλάτωνος 13 για να πάμε όλοι μαζί.

14 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Αντισταθείτε σ’ αυτούς που δηλητηριάζουν την ζωή μας.
    Αντισταθείτε σ’ αυτούς που παίζουν με την Δημοκρατία και τους θεσμούς για ασήμαντα εκλογικά οφέλη.
    Αντισταθείτε στους ασυνείδητους, συντηρητικούς που θέλουν την Ελλάδα φτωχή επαίτησα δανείων, οικονομικά εξαρτημένη και διεφθαρμένη.
    Αντισταθείτε σ’ αυτούς που απειλούν, εκφοβίζουν και εκβιάζουν όλους όσους έχουν άλλη άποψη από την δική τους.
    Αντισταθείτε στον Φασισμό !!!

  2. Α ρε Τάκη
    Στα παιδιά σου φωτοτυπίες
    σ’ εσένα μείωση του μισθού, ελαστικό ωράριο κι όταν σ’ απολύσουν 350 ευρώ, έχεις ακόμα δουλειά Τάκη, μέχρι πότε;
    Να τα καμαρώσεις τα καμάρια σου στο πνευματικό στίβο κι όχι σαν φεύγουν μετανάστες.
    Α ρε Τάκη, υπάρχει και μια άλλη όψη του έρωτα .Αυτή την όψη ο ποιητής Στάθης Κουτσουνης την εκφράζει με το παρακάτω

    Αποβραδίς η αγελάδα είδε όνειρο να χτυπά η πόρτα του στάβλου
    Και να μπαίνει ο Χασάπης
    ¨« Σε θέλω » της είπε αποφασισμένος
    Και της πρόσφερε ανθοδέσμη από τριφύλλι

    αυτή ξαφνιάστηκε μισό λεπτό καθίστε – ψέλλισε
    κι έσπευσε στο λουτρό κολακευμένη για να βάλει λίγο κραγιόν

    αμέσως έπειτα τον άκουσε να λέει λόγια τρυφερά και παθιασμένα
    για την ξεχωριστή περπατησιά της το συνεσταλμένο βλέμμα της
    που τον ταξίδευε σε κόσμους άλλους
    για το χνότο της που ονειρευόταν μήνες να τον ζεσταίνει τις νύχτες του χειμώνα
    της εξομολογήθηκε πως γούσταρε ν’ αρμέγει με το στόμα τα μαστάρια της πως λύσσαγε να γλείφει σαν λουκούμι τα πλούσια πισινά και τα λαγόνια της
    ή να ρουφάει από τα πόδια της το κότσι

    προς τα χαράματα την είχε καταφέρει ,έπεσαν και παλέψανε άγρια στον αχυρώνα λιγωμένη εκείνη από την γλύκα του έρωτα
    σε λίγο ένιωσε μέσα της το μόριο του μαχαίρι ακονισμένο να τρυγάει τα σωθικά της
    να την κόβει αλύπητα ως το κόκαλο

    όταν ξημέρωσε κρεμόταν κομματιασμένη στη βιτρίνα του κρεοπωλείου
    και στο βάθος του αίματος της
    άκουγε τον Χασάπη να την κολακεύει ακόμη
    στους λιμασμένους πελάτες
    Α ρε Τάκη, να μην δεις ποτέ τα παιδιά σου στο τσιγκέλι του χασάπη
    Τάκηδες όλου του κόσμου ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΊΤΕ
    “..ΩΣ ΠΌΤΕ ΠΑΛΙΚΆΡΙΑ…”

  3. @ Αμαλία

    Όσο αυτή η αηδία μπορεί να χαρακτηριστεί ποίημα, τόση είναι και η αντίληψή σας περί Δημοκρατίας. Όπως εσείς θεωρείτε απαράδεκτες τις παρεμβάσεις τρίτων στις εκδηλώσεις σας, έτσι κι εμείς θεωρούμε απαράδεκτες τις δικές σας παρεμβάσεις σε εκδηλώσεις που μας εκφράζουν. Απ’ την άλλη είναι και οξύμωρο να προσπαθείτε να αμαυρώσετε τις εκδηλώσεις για τη μνήμη αληθινών αγωνιστών για την Ελευθερία, την Αξιοπρέπεια και την Αυτοδιάθεση, από τη στιγμή που προτάσσετε τις ίδιες αξιώσεις. Άλλο βέβαια που εσείς κατά βάθος επιθυμείτε μόνο περισσότερα λεφτά. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι προέρχεστε και από την ΕΚΟΝ “Ρήγας Φερραίος”. Μεγάλη τρικυμία έχετε στα μυαλουδάκια σας.

  4. Τα στερνά τιμούν τα πρώτα, αγαπητέ Τάκη.
    «Εν μεγάλη ελληνική αποικία, 200 π.Χ»

    Ότι τα πράγματα δεν βαίνουν κατ’ ευχήν στην Αποικία
    δεν μέν’ η ελαχίστη αμφιβολία,
    και μ’ όλο που οπωσούν τραβούμ’ εμπρός,
    ίσως, καθώς νομίζουν ουκ ολίγοι, να έφθασε ο καιρός
    να φέρουμε Πολιτικό Αναμορφωτή.

    Όμως το πρόσκομμα κ’ η δυσκολία
    είναι που κάμνουνε μια ιστορία
    μεγάλη κάθε πράγμα οι Αναμορφωταί
    αυτοί. (Ευτύχημα θα ήταν αν ποτέ
    δεν τους χρειάζονταν κανείς). Για κάθε τι,
    για το παραμικρό ρωτούνε κ’ εξετάζουν,
    κ’ ευθύς στον νου τους ριζικές μεταρρυθμίσεις βάζουν,
    με την απαίτησι να εκτελεσθούν άνευ αναβολής.

    Έχουνε και μια κλίσι στες θυσίες.
    Παραιτηθείτε από την κτήσιν σας εκείνη·
    η κατοχή σας είν’ επισφαλής:
    η τέτοιες κτήσεις ακριβώς βλάπτουν τες Αποικίες.
    Παραιτηθείτε από την πρόσοδον αυτή,
    κι από την άλληνα την συναφή,
    κι από την τρίτη τούτην: ως συνέπεια φυσική·
    είναι μεν ουσιώδεις, αλλά τι να γίνει;
    σας δημιουργούν μια επιβλαβή ευθύνη.

    Κι όσο στον έλεγχό τους προχωρούνε,
    βρίσκουν και βρίσκουν περιττά, και να παυθούν ζητούνε·
    πράγματα που όμως δύσκολα τα καταργεί κανείς.

    Κι όταν, με το καλό, τελειώσουνε την εργασία,
    κι ορίσαντες και περικόψαντες το παν λεπτομερώς,
    απέλθουν, παίρνοντας και την δικαία μισθοδοσία,
    να δούμε τι απομένει πια, μετά
    τόση δεινότητα χειρουργική.-

    Ίσως δεν έφθασεν ακόμη ο καιρός.
    Να μη βιαζόμεθα· είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία.
    Τα πρόωρα μέτρα φέρνουν μεταμέλεια.
    Έχει άτοπα πολλά, βεβαίως και δυστυχώς, η Αποικία.
    Όμως υπάρχει τι το ανθρώπινον χωρίς ατέλεια;
    Και τέλος πάντων, να, τραβούμ’ εμπρός.

    και μετά τον Καβάφη, Τηλέ-Χυτήρης ένας μείζων ποητης,
    αφιερωμένο εξαιρετικά στον ΚΜΣ
    “Ας έρθει -έστω- ένας υδραυλικός”
    ΟΔΥΣΣΕΙΑ (Από τη συλλογή “Τόποι νέοι”)

    Δεμένος τρυφερός αλλιώτικος
    Δεμένος στο κατάρτι μου.
    Τόσα νερά στο δωμάτιό μου!

    Ας έρθουν οι σύντροφοι
    Ας έρθουν οι σειρήνες
    Ας έρθει – έστω – ένας υδραυλικός.

  5. @ Αμαλία

    Που είδατε αγαπητή Αμαλία να εξάρω την ποίηση του Χυτήρη; Το να διαστρέφετε τα λεγόμενα των άλλων το θεωρείτε εξυπνάδα; Εγώ ας πούμε, το θεωρώ βλακεία. Μια ζωή η ίδια μίζερη στάση από την πιο light έκδοση της αριστεράς παγκοσμίως. Όταν δε μπορούν να απαντήσουν ειρωνεύονται, διαστρέφουν και πετάνε τη μπάλα στην εξέδρα.

  6. Σαφώς και ο κύριος Τάκης τα Τηλέ-Χυτήρια της Πασοκικής Ποιητικής Ανθολογίας ουκ εξάρει,ο ποιητής Στάθης Κουτσουνης στο στόχαστρο: “Όσο αυτή η αηδία μπορεί να χαρακτηριστεί ποίημα, τόση είναι και η αντίληψή σας περί Δημοκρατίας.”
    Πετάω τη μπάλα στην εξέδρα με Σπύρο Βούγια, άλλον μείζονα ποιητή του χώρου
    Τι μελέ φοβερό
    από σέντρα βαθιά
    προς το τέρμα.

    Αποκρούουν τα μπακ
    μανιασμένα θολά
    δίχως έρμα.
    Μα η μπάλα εκεί
    σαν τον ήλιο που πάει
    προς το γέρμα.
    Είναι νύκτα βαθιά
    και κυλάω στη σχισμή
    σαν το κέρμα.

    Τον θυμάστε τον Σπύρο Βούγια κύριε Τάκη;Τον αναπληρωτή καθηγητή στον Τομέα Συγκοινωνιών του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του ΑΠΘ από τη Θεσσαλονίκη που από τον Συνασπισμό μεταγράφηκε επιτυχώς στο ΠΑΣΟΚ… Και μετά έγινε για ένα φεγγάρι και υφυπουργός του Σημίτη… Που υπέγραψε με …καλή πίστη την περίφημη (ν)τροπολογία Πάχτα, παραμονές εκλογών, για να οικονομήσουν κάτι φτωχαδάκια στην Χαλκιδική! Τον θυμηθήκατε τώρα; Τον για λίγες μέρες εκπρόσωπο τύπου του νέου ΠΑΣΟΚ του Γ. Παπανδρέου, που αναγκάστηκε να παραιτηθεί όταν αποκαλύφτηκε η “άκομψη” μεταγραφή της κόρης του από το πανεπιστήμιο Θράκης στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, όπου δίδασκε ο ίδιος, για να μην δημιουργηθεί στο κορίτσι λόγω της απόστασης και της μοναξιάς κανένα ψυχολογικό πρόβλημα. Αρχίζετε τώρα σιγά σιγά να τον φέρνετε στην μνήμη σας; Ναι; Μπράβοοοο! Τότε αν θυμάστε είχε δηλώσει πως παραιτείται επειδή ο τρόπος που ο Τύπος παρουσίασε το θέμα …«έθιξε τον πυρήνα της σχέσης ανάμεσα στην προσωπική και την πολιτική του ισορροπία» και δεν ειρωνεύονταν, ούτε διέστρεφε την πραγματικότητα.

    Τον ψώνισε
    και του πήρε την μπάλα
    την ψώνισε
    και τον πήρε η μπάλα.

    Αλήθεια σε ποιόν απευθύνεστε όταν γράφετε:”Μια ζωή η ίδια μίζερη στάση από την πιο light έκδοση της αριστεράς παγκοσμίως.” Τα γενόσημα κόμματα να φοβάστε

  7. Η φίλη Αμαλία μπερδεύει τον Takis με τον ΚΜΣ, νομίζει ότι μιλάει με το Βούγια και το Χυτήρη και απαγγέλει συνέχεια ποιήματα. Σε λίγο θα δει και φαντάσματα. Συγγνώμη που σε κούρασα κοπελιά… δεν ήξερα.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ