Ο Αντιδήμαρχος του Δήμου Μοσχάτου-Ταύρου, Γιώργος Δαμηλάκος, μας απέστειλε άρθρο στο οποίο καταγράφει τις απόψεις του στα δημοτικά τεκταινόμενα της πόλης μας.

Αναλυτικά:

ΑΠΟΨΕΙΣ ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ

Παρακολουθώντας τον Δημόσιο Διάλογο μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, παρατηρώ μια επιθετικότητα και μια έλλειψη ψυχραιμίας από ορισμένους συμπολίτες, πολυγραφότατους και εσχάτως εμπλεκόμενους στα τεκταινόμενα της Πόλης. Τους χαιρετίζω και δημοσίως για αυτήν την εμπλοκή, ίσως στο μέλλον μέσα από την τριβή να φανούν χρήσιμοι, από το να είναι μόνο ευχάριστοι.

Δίνουν διάφορους εννοιολογικούς προσδιορισμούς σε αυτήν τους την προσπάθεια, «αντιπολίτευση», «ενδιαφέρον για την πόλη», «παρέα», «νέο» και άλλα πολλά. Δεν με ενοχλεί ο αυτοπροσδιορισμός που δικαιωματικά τους ανήκει, με ενοχλούν ισοπεδωτικές μηδενιστικές αντιλήψεις, η κατοχή της μοναδικής αλήθειας και η προσπάθεια επιβολής της δικής τους ατζέντας.

Οι αναφορές σε έναν ιστορικό πρώην Δήμο και νυν Καλλικρατικά ενοποιημένο, απαιτούν απαντήσεις. Και για να ξεκαθαρίσω και να προλάβω κάποιους, θα ήθελα να δηλώσω εξ αρχής πως στην εποχή της επικοινωνίας η κοινωνική δικτύωση είναι ένα εργαλείο, προσωπικά το χρησιμοποιώ με φειδώ και δεν το έχω ως πεδίο πολιτικής αντιπαλότητας ή αντιπαράθεσης, πιστεύω ακράδαντα πως πεδίο πολιτικών αντιπαραθέσεων είναι το Δημοτικό Συμβούλιο, εκεί που όλοι οι αιρετοί ψηφίζουμε για θέματα που μπορούν πραγματικά να μεταμορφώσουν τις Πόλεις και φέρουμε ακέραια την ευθύνη απέναντι στους συμπολίτες που μας εξέλεξαν αλλά και απέναντι στην συνείδηση μας και στις γενιές που θα έρθουν.

Με αφορμή το πολυσυζητημένο θέμα του δημοτικού γηπέδου «Σπύρος Γιαλαμπίδης», της τροποποίησης του γενικού ρυμοτομικού της περιοχής των Περιβολίων, θεωρούν οι επαΐοντες επί παντός επιστητού ότι θα έπρεπε να έχει τελειώσει και ως δια μαγείας να έχουν διορθωθεί όλα τα ζητήματα στον εν λόγω δημοτικό χώρο….. Να πληροφορήσω λοιπόν πως η κυρωμένη πράξη εφαρμογής από το 1994 είναι σε ισχύ. Να πληροφορήσω πως για την εφαρμογή της, απαιτούνται τεράστια χρηματικά ποσά μιας και ο σχεδιασμός της έγινε πριν 25 χρόνια, με διαφορετικές οικονομικές προσεγγίσεις από τις τότε Δημοτικές Αρχές, σε εθνικό οικονομικό περιβάλλον και νομοθετικό πλαίσιο που επέτρεπε λεονταρισμούς και υπερβολές. Με ένα αρνητικό για τον Δήμο οικονομικό ισοζύγιο και με την λογική την τότε που είχε ως μότο «Δέσμευσε χώρους και θα δούμε που θα βρούμε χρήματα», αποτελέσματα  εκείνης της εποχής  κληροδοτήθηκαν από τις επόμενες Δημοτικές Αρχές και φθάνουν μέχρι σήμερα. Με ελάχιστη ως ανύπαρκτη χρηματοδότηση και με μία χώρα που ασφυκτιεί κάτω από δημοσιονομικά μέτρα εδώ και 8-9 χρόνια. Θα έπρεπε να γνωρίζουν οι εκκολαπτόμενοι αυτοδιοικητικοί παράγοντες, πως έχουν διαφοροποιηθεί οι ανάγκες και οι όροι με τους οποίους σχεδιάστηκαν το 1994. Παρόλα αυτά δεν θα αποποιηθώ των ευθυνών μου για την μη υλοποίηση, και θα δηλώσω ότι έχουμε μείνει πίσω σε έναν γενικότερο σχεδιασμό για τη ευρύτερη περιοχή των Περιβολίων, πλην όμως δεν θα μπορούσα να μην τονίσω ότι απαιτείται ρεαλισμός νέες πηγές εσόδων και χρηματοδοτικά εργαλεία για την υλοποίηση τέτοιων σχεδιασμών που θα επιτρέπουν την ανάπτυξη-τακτοποίηση  της ευρύτερης περιοχής και όχι αποκλειστικά ενός μόνο κομματιού της. Πολύ θα ήθελα να ακούσω την άποψη των επίδοξων διεκδικητών των δημοτικών εδράνων ποια είναι η άποψη τους για τις μεμονωμένες πράξεις εφαρμογής και πόσος χρόνος απαιτείται για την εφαρμογή τους; Δεν μου αρκεί φυσικά μια απάντηση του τύπου, «Κονδύλια από προγράμματα κλπ».

Πλατεία Λαού, άλλο ένα κατά την γνώμη των «ειδικών» περί τα κοινά θέμα…. Αναρωτιέμαι αν γνωρίζουν ποιο είναι το πολεοδομικό καθεστώς του συγκεκριμένου χώρου; Θα τους δικαιολογήσω λόγω άγνοιας ή ελλιπούς ενημέρωσης από τους αρμόδιους αντιπολιτευόμενους αιρετούς που όφειλαν να γνωρίζουν, μιας και έχουν περάσει από ύπατα αξιώματα της διοίκησης ενός Δήμου, καθήκον τους είναι να ενημερώσουν τους «αδαείς» για τέτοια περίπλοκα θέματα συνοδοιπόρους τους στην προσπάθεια που κάνουν, και μια συμβουλή που δεν κοστίζει «είναι καλύτερο να θωρακίζεις και να εμπλουτίζεις τις γνώσεις αυτών που σε ακολουθούν από το να τους θέτεις πλάνα παρουσίας και συμμετοχής σε διάφορες κατά τα άλλα συμπαθείς εκδηλώσεις».

Στην δημόσια διοίκηση υπάρχει συνέχεια και πορεύεσαι με την «προίκα» που σου κληροδοτούν οι προηγούμενοι, δυστυχώς πολλές φορές αυτή η «προίκα» πάσχει και πρέπει να την προσαρμόσεις στα σημερινά δεδομένα ελέω ασφυκτικού νομοθετικού πλαισίου γραφειοκρατίας και χειραγώγησης της αυτοδιοίκησης από την εκάστοτε κεντρική κυβέρνηση. Οι χρηματοδοτήσεις πλέον έχουν ονοματεπώνυμο, έλεγχο, και διαυγή προσανατολισμό και όσο κι αν δεν μας αρέσει, ο οραματισμός περνάει μέσα από ρεαλιστικά δεδομένα που οφείλεις να τα συμπεριλάβεις στον περαιτέρω σχεδιασμό σου.

Πόσοι από τους κήνσορες της τοπικής μας πραγματικότητας έχουν αναρωτηθεί τι προέκυψε από το πετυχημένο Μαθητικό Φεστιβάλ την άνοιξη του 2012 στο αμφιθέατρο «ΤΕΜΠΟΝΕΡΑΣ», μέχρι την έναρξη της σχολικής χρονιάς το φθινόπωρο του ίδιου έτους; Πέραν της δεδομένης παλαιότητας του κτιρίου, το οποίο από στατική επάρκεια είναι ασφαλές και δεν τίθεται θέμα, υπήρχαν προβλήματα στην υγρομόνωση του εν λόγω κτιρίου τα οποία αποκαταστάθηκαν το 2013, παρόλα αυτά οι «Κασσάνδρες» και οι ιδεοληψίες ορισμένων έγειραν θέμα για μικροπολιτικούς λόγους στην σχολική κοινότητα, η Δημοτική Αρχή αφουγκράστηκε τις αγωνίες που οι «ΚΑΣΣΑΝΔΡΕΣ» της τοπικής πολιτικής ζωής είχαν σκόπιμα διασπείρει και εντέχνως τα συντεχνιακά συμφέροντα μερίδας της σχολικής κοινότητας εκμεταλλεύτηκαν, έκανε μια μελέτη 700.000 ευρώ για την πλήρη αποκατάσταση του αμφιθεάτρου. Με ώριμη την μελέτη προσπάθησε να βρει χρηματοδότηση για το συγκεκριμένο έργο. Εκεί ανέκυψε το μείζον θέμα της μεταγραφής στο υποθηκοφυλακείο όχι μόνο του σχολικού συγκροτήματος αλλά και όλων των σχολείων της δημοτικής ενότητας του Ταύρου. Ποτέ στο παρελθόν δεν είχε γίνει η μεταφορά από τον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων στον πρώην Δήμο Ταύρου κανενός σχολείου. Μία διαδικασία που κράτησε πάνω από δυο χρόνια λόγω προσφυγής του υποθηκοφύλακα Καλλιθέας εναντίον του δήμου Μοσχάτου –Ταύρου και που τελεσιδίκισε πριν ένα περίπου χρόνο. Μία σοβαρή πρόταση από την Αρχιεπισκοπή Αθηνών να δημιουργηθεί ένα Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης παιδιών σε καιρούς κρίσης για 70 παιδία του Ταύρου στα πρότυπα του «Δημήτριου», που λειτουργεί επιτυχώς εδώ και τρία χρόνια στο Μοσχάτο, τορπιλίσθηκε από διάφορα κέντρα που ακουμπούν στην κυβέρνηση με αποτέλεσμα να ναυαγήσει το εγχείρημα και να στερηθεί η κοινωνία του Ταύρου από μια κοινωνική δομή που θα ανακούφιζε κάποιες οικογένειες, θα απέδιδε σε λειτουργία πλήρως ανακαινισμένο το Αμφιθέατρο με προτεραιότητα πάντα τις ανάγκες της σχολικής κοινότητας αλλά και ολόκληρου του Δήμου Μοσχάτου –Ταύρου. Η Δημοτική Αρχή με ίδια κεφάλαια και με ποσό περίπου 75.000 ευρώ προκήρυξε διαγωνισμό για την επισκευή της ψευδοροφής και ελαιοχρωματισμού του αμφιθεάτρου διαγωνισμός που βρίσκεται σε εξέλιξη λόγω ενστάσεων των συμμετεχόντων και που βέβαια δεν δίνει την πλήρη αποκατάσταση όλων των θεμάτων σε ένα κτίριο που χτίσθηκε το 1972. Ας ελπίσουμε ότι οι ανάγκες του κοινωνικού συνόλου θα μπουν μπροστά από τις ιδεοληψίες και τις συντεχνιακές αντιλήψεις που ορισμένοι κύκλοι εξυφαίνουν.

Αδιαπραγμάτευτη κόκκινη γραμμή διαχρονικά για τον Δήμο μας αποτελούν τα ΣΦΑΓΕΙΑ. Παρά για το αρνητικό για εμάς ιδιοκτησιακό καθεστώς (κληροδότημα Μπενάκη στον Δήμο Αθηναίων), η χρήση και η στο μέλλον συνεκμετάλλευση και αξιοποίηση των 17 στρεμμάτων που διοικητικά ανήκει στον Δήμο Μοσχάτου-Ταύρου De facto!!!! Αρκετές διοικήσεις  του Δήμου της Αθήνας προσπάθησαν στο παρελθόν παρασκηνιακά, να φρενάρουν και να αποτρέψουν προσπάθειες αξιοποίησης από πλευράς του πρώην Δήμου Ταύρου. Η σημερινή Διοίκηση του Δήμου της Αθήνας αντιλαμβανόμενη το μέγεθος και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του χώρου, είναι πλήρως εναρμονισμένη με την άποψη της Δημοτικής Αρχής του Δήμου μας, αυτής της συνεκμετάλλευσης προς όφελος της κοινωνίας αλλά και την ανάδειξη του πολύπλευρα σε χώρο πολιτισμού, πράσινου και ήπιων δράσεων που θα αλλάξουν πλήρως την εικόνα γενικότερα της περιοχής. Ο δρόμος μέχρι να ενστερνιστούν κάποια κέντρα αυτό το οραματικό σχέδιο, ο δρόμος δεν ήταν σπαρμένος με ροδοπέταλα, πριν μερικά χρόνια για μερίδα τοπικών αυτοδιοικητικών παραγόντων θεωρείτο ξεπούλημα, σήμερα η πλειοψηφία των εμπλεκομένων μερών το θεωρεί μονόδρομο για την ανάπλαση και ανάπτυξη της περιοχής. Στο θέμα των Σφαγείων δεν χωρούν μικροπολιτικές σκοπιμότητες που στο παρελθόν στάθηκαν τροχοπέδη στην αξιοποίηση τους. Γνώμονας πάντα ήταν και παραμένει οι ανάγκες των Δημοτών και της Πόλης, στην παρούσα φάση σε αγαστή συνεργασία με την διοίκηση του Δήμου της Αθήνας προχωράμε σταθερά σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την αξιοποίηση του χώρου και στα πλαίσια αυτά υπογράψαμε μνημόνιο συνεργασίας ενός νέου χρηματοδοτικού εργαλείου Ολοκληρωμένης Χωρικής Επένδυσης που θα μας οδηγήσει του μεσομακροπρόθεσμου αυτού σχεδιασμού. Προφανώς υπάρχουν όψιμοι επικριτές που βγάζουν εύκολα συμπεράσματα και θεωρούν πως αυτές οι διαδικασίες έπρεπε να έχουν γίνει. Θα ήθελα πραγματικά να ακούσω, να καταθέτουν την άποψη τους για τα Σφαγεία, θα ήθελα πραγματικά να μου πουν τι σκέφτονται και πώς σκοπεύουν να υλοποιήσουν το όραμα τους. Αντιπολίτευση σημαίνει έχω πρόταση, την οποία καταθέτω θαρρετά και δεν κρύβομαι πίσω από εξυπνακίστικες ατάκες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Από την πρώτη στιγμή η Δημοτική Αρχή, έχει πάρει θέση ξεκάθαρη για τα μεταλλικά ηχοπετάσματα, που η ΤΡΕΝΟΣΕ προσπάθησε να τοποθετήσει κατά μήκος των σιδηροδρομικών γραμμών στην Δημοτική Ενότητα του Ταύρου. Αυτή η ενέργεια από πλευράς της ΤΡΕΝΟΣΕ όχι μόνο αντίκειται στις ομόφωνες αποφάσεις του ΔΣ διαχρονικά, αλλά λειτουργεί και παρελκυστικά ενόψει της προσφυγής ενώπιον του Συμβουλίου Επικράτειας που έχει καταθέσει ο Δήμος Μοσχάτου –Ταύρου από το 2014 (και που έχει δυο φορές αναβληθεί, η νέα ημερομηνία εκδίκασης από το ΣτΕ είναι για τον Μάρτιο του 2018). Οι κανόνες της συνετής διοίκησης επιτάσσουν να εξαντλήσουμε τον διάλογο στο ανώτερο επίπεδο πράγμα που ήδη έχει ζητηθεί από τον Δήμαρχο και αναμένουμε την απάντηση του αρμόδιου Υπουργού. Οι όποιες περαιτέρω ενέργειες θα ληφθούν , από την διαπαραταξιακή επιτροπή που έχει συσταθεί από την Δημοτική Αρχή και που συμμετέχουν όλες οι Παρατάξεις του ΔΣ. Εμμένουμε στις ομόφωνες αποφάσεις που διαχρονικά έχουν παρθεί από το ΔΣ για υπογειοποίηση του προαστιακού. Ήμαστε υπέρ των μέσων σταθερής τροχιάς που θα εξυπηρετούν τους εργαζόμενους και τους πολίτες, πλην όμως δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να μας θεωρήσει παράπλευρη απώλεια στα σχέδια που παίρνονται σε κλειστά γραφεία, ερήμην των Δημοτικών Αρχών και των Πολιτών. Σημασία έχει η Πόλη και οι κάτοικοι της και όχι ποιος έχει την πατρότητα των ενεργειών. Αυτά επιβάλλουν οι κανόνες της συνετής διοίκησης, αυτά θα κάνουμε ως οφείλουμε και ως συνετή Διοίκηση του Δήμου!!!!

Οι ηγέτες χαρακτηρίζονται, από το όραμα τους, την αποφασιστικότητα τους, από το αίσθημα της δικαιοσύνης, και μέσα από συλλογικές δημοκρατικές διαδικασίες.

Κλείνοντας θα ήθελα χωρίς ίχνος νουθεσίας ούτε αφ υψηλού επάρκειας, να δηλώσω ότι οι αντεγκλήσεις μέσω των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης, δεν φέρνουν πάντα το επιθυμητό αποτέλεσμα. Καλός είναι ο Δημόσιος Διάλογος αλλά να έχει ουσία και επιχειρήματα. Πολλές φορές ο άκρατος ενθουσιασμός και η ανεπάρκεια γνώσεων, οδηγούν τους παρακολουθούντες να αλλάξουν «κανάλι». Πολιτικός Πολιτισμός σημαίνει σέβομαι την άποψη του συνομιλητή μου παρόλο που διαφωνώ. Και τελικά αναρωτιέται ο αναγνώστης…..; Γνωρίζουν όλοι αυτοί οι επαΐοντες επί παντός επιστητού ποιες είναι οι ανάγκες της κοινωνίας; Τις προτεραιότητες για την διοίκηση μιας Πόλης, τις ιεραρχεί η εκάστοτε Δημοτική Αρχή, κρίνεται Δημοκρατικά και ελεύθερα στο τέλος της θητείας της.  

2 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Εγώ πάλι, ως ανώνυμος πολίτης, ως άλλος ένας από τους “αδαείς” και “μη γνωρίζοντες” των περί Δημόσιας Διοίκησης, αλλά ένας απ’ τους χιλιάδες που θα προσεγγίσετε σε λίγο καιρό όλοι σας παρακαλώντας για την ψήφο μας, σε προκαλώ. Τι έκανε η Δημοτική Αρχή όλα αυτά τα χρόνια που διοικεί το Δήμο στην περιοχή του Ελαιώνα ή στα Ταμπάκικα; Πέρα από παχυλά λόγια και υποσχέσεις έλυσε μήπως κάποιο πρόβλημα; Φρόντισε να βελτιώσει το βιωτικό επίπεδο ή την κατάσταση της υγείας των πολιτών; Πόσο μεγάλα κονδύλια χρειάζονται άραγε για να συνειδητοποιήσει ο Δήμος ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρχει δημοτικό σχολείο δίπλα σε κεντρικούς δρόμους και λεωφόρους που καθημερινά διασχίζουν φορτηγά και νταλίκες; Πως είναι δυνατόν οι μισοί δρόμοι της περιοχής να φωτίζονται από υπεράριθμα φώτα και οι άλλοι μισοί με κολώνες του περασμένου αιώνα; Πως είναι δυνατόν οι πλατείες κι οι παιδικές χαρές να βρωμοκοπάνε κι ένα απ’ τα πιο ωραία πάρκα της Αθήνας να έχει αφεθεί στην τύχη του; Έχεις περάσει πρόσφατα απ’ την περιοχή να δεις με τα μάτια σου τα μαύρα της τα χάλια; Εδώ λοιπόν, πες μας ανοιχτά τι έχει κάνει ο Δήμος τόσα χρόνια; Γιατί προσωπικά τελευταία φορά που σε είδα στην περιοχή ήταν 2 χρόνια πριν όταν φέρατε με το “έτσι θέλω” τα παιδιά των προσφύγων στο 2ο Δημοτικό και πηγαινο-ερχόσασταν όλοι σας οι “δημοκράτες” να δείτε αν υπάρχουν αντιδράσεις. Για τα παιδιά αυτών που σας ψηφίζουν και πληρώνουν φόρους και δημοτικά τέλη τι έχετε κάνει; Ποιος από όλους έχει τα κότσια να απαντήσει;

Γράψτε απάντηση στο Φορολογούμενος πολίτης Ακύρωση απάντησης

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ