Στο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Δίστομο 2018, θα πάρει μέρος το θεατρικό εργαστήριο Δήμου Μοσχάτου – Ταύρου «Εν Δράσει», παρουσιάζοντας στις 21/8/18, το έργο της Άννας Μαυρολέων «Ο τελευταίος πόλεμος».
Το ert.gr για τρίτη συνεχόμενη χρονιά στηρίζει τη διοργάνωση και παρουσιάζει θεατρικές ομάδες που συμμετέχουν.
Λίγα λόγια για το έργο
Όπως αναφέρουν οι συντελεστές: «Σε μια σκηνική συνομιλία για τον μεγάλο φόβο της ανθρωπότητας, τον πόλεμο, αποσπάσματα από κείμενα των Αισχύλου, Ευριπίδη, Θουκυδίδη, Ρίτσου, Λειβαδίτη, Καμπανέλη, Μάτεσι, Arent προκαλούν τον «έλεο» και τον «φόβο» για να οδηγήσουν στην «κάθαρση». Η μηχανή του πολέμου αφανίζει τον άνθρωπο και γεννά προσωπικές τραγωδίες που η ιστορία δεν θα συμπεριλάβει ποτέ, αλλά η τέχνη δεν θα σταματήσει να μιλάει γι αυτές τις ανοιχτές παλιές και νέες πληγές. Το καλό και το κακό εναλλάσσονται σε ένα χορό συναισθημάτων που αναδεικνύουν την τερατόμορφη αγιοσύνη που κρύβει ο άνθρωπος μέσα του.
Ευχαριστούμε: Την «Ηχομυθία», για την εγγραφή και επεξεργασία των ηχητικών εφέ της παράστασης.
Τα μέλη του εργαστηρίου ραπτικής της δημοτικής κοινότητας Ταύρου, καθώς και την υπεύθυνη του εργαστηρίου κα Ελένη Καραπάλη, για την πολύτιμη βοήθειά τους στην κατασκευή και μεταποίηση των κοστουμιών της παράστασης».
Θεατρικό εργαστήριο Δήμου Μοσχάτου – Ταύρου «Εν Δράσει» – Η ιστορία του
Το Θεατρικό Εργαστήρι Δήμου Μοσχάτου-Ταύρου «Εν Δράσει», δημιουργήθηκε τον Απρίλιο του 1995. Το πρώτο έργο που παρουσίασε ήταν «Η Τελετή» του Π. Μάτεσι.
Από τότε μέχρι και σήμερα τα μέλη του Θεατρικού Εργαστηρίου Δήμου Μοσχάτου-Ταύρου «Εν Δράσει», δούλεψαν και παρουσίασαν 47 θεατρικά έργα σημαντικών ξένων και Ελλήνων θεατρικών συγγραφέων, οργάνωσαν και υλοποίησαν δεκατέσσερα τετράμηνα σεμινάρια
θεάτρου, δημιουργικής γραφής, σωματικού θεάτρου, φωνητικής και αφήγησης παραμυθιού.
Η θετική ανταπόκριση των δημοτών και η άμεση στήριξή τους στην προσπάθεια αυτή, ώθησε τα μέλη του Εργαστηρίου σε ένα νέο οδοιπορικό, αυτό της συμμετοχής τους σε Διαγωνιστικά Φεστιβάλ, πανελλήνια και διεθνή, με σκοπό να γνωρίσουν κι άλλους συνοδοιπόρους στην τέχνη του θεάτρου.
Από το 2006 μέχρι σήμερα το Θεατρικό Εργαστήρι «Εν Δράσει» έχει τιμηθεί με συνολικά 76 βραβεία και διακρίσεις στα Φεστιβάλ στα οποία έχει συμμετάσχει.
Ταυτόχρονα, με τη δράση του στηρίζει ενεργά τις εθελοντικές-φιλανθρωπικές προσπάθειες κοινωνικών φορέων που λειτουργούν όχι μόνο στα όρια του Δήμου Μοσχάτου-Ταύρου, αλλά και όπου του ζητηθεί, με γνώμονα την κοινωνική αρωγή και την διάθεση προσφοράς.
Το 2008 με πρωτοβουλία του Θεατρικού Εργαστηρίου του τότε Δήμου Ταύρου και τη συμμετοχή των Δήμων Αγ. Ιωάννη Ρέντη, Αιγάλεω, Μαραθώνα και Κορυδαλλού διοργανώνεται το 1ο Διαδημοτικό Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Δήμων της Αττικής το οποίο, με την επιχορήγηση και στήριξη της Τ.Ε.Δ.Κ.Ν.Α., στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία.
Το Διαδημοτικό Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου προβάλλει το πολύ σημαντικό και αξιόλογο έργο που επιτελεί ο δημοτικός θεατρικός φορέας στον τομέα του Πολιτισμού και ενισχύει την πολιτιστική «αδελφοποίηση» των Δήμων που συμμετέχουν σε αυτό, προάγοντας την επικοινωνία μέσα από την Τέχνη.
Στα δέκα χρόνια της πορείας του το Διαδημοτικό Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου απέκτησε ιδιαίτερα δυναμική πορεία με την αθρόα συμμετοχή των δημοτών στις παραστάσεις που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμά του και παγιώνεται πλέον ως θεσμός ενός μη διαγωνιστικού Φεστιβάλ, που σκοπό έχει την προώθηση της τέχνης του θεάτρου και της ερασιτεχνικής καλλιτεχνικής δημιουργίας, η οποία παίρνει σάρκα και οστά μέσα από τις πολιτιστικές δομές των Ο.Τ.Α.
Για το 2018 το Θεατρικό Εργαστήρι του Δήμου μας, θα παρουσιάσει το έργο της Άννας Μαυρολέων «Ο Τελευταίος πόλεμος» και η παιδική του σκηνή το έργο του Ρ. Κίπλιγκ «Ο Μόγλης» σε διασκευή και απόδοση Δάφνης Βασιλειάδου.
Τέλος, το Θεατρικό Εργαστήρι «Εν Δράσει», το καλοκαίρι του 2018 θα συμμετάσχει στο 11ο Διαδημοτικό Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου, το οποίο συνδιοργανώνουν οι Δήμοι: Μοσχάτου-Ταύρου, Νίκαιας- Αγ. Ιωάννη Ρέντη, Περιστερίου, Λαυρεωτικής, Αγίου Δημητρίου, Αλίμου και Αγ. Παρασκευής, υπό την Αιγίδα της Περιφέρειας Αττικής.
«Ο πόλεμος αυτός πρέπει να είναι ο τελευταίος»
Από τον Θουκυδίδη στον Ρίτσο, στον Λειβαδίτη, στον Καμπανέλη, στον Μάτεσι, με εμβόλιμα χωρία του Αισχύλου, του Ευριπίδη, της Μαρτινέγκου και αναγωγές στην σκέψη της Hanna Arent, η θεατρική σκηνή μετατρέπεται σε έναν τόπο δημόσιου διαλόγου για τον πόλεμο, τον θάνατο, τα συναισθήματα και την λογική που πρέπει να επικρατήσει της βίας και να αποθεώσει τον άνθρωπο.
Οι ήρωες διαπερνούν τους εφιάλτες μας και κάνουν την ανατροπή. Υπερβαίνουν το ανθρώπινο όριο και επιβιώνουν σε ένα δυστοπικό σύμπαν, όπου διαχειρίζεται τους ανθρώπους ως «λίπος που πρέπει να καεί» για να κινηθεί ο παράλογος μηχανισμός μιας τυφλής εξουσίας, που θεωρεί την παντοδυναμία της αιώνια.
Και σηκώνουν το κεφάλι. Και λένε το μεγάλο ΟΧΙ, όλοι! Μικροί μεγάλοι, άνδρες γυναίκες, δεσμώτες και αιχμάλωτοι, άνθρωποι που είτε σαν καταπιεστές, είτε σαν καταπιεσμένοι κατανοούν, ότι πρέπει να αντισταθούν και να προτάξουν την ελεύθερη βούληση.
«Από την κάννη ενός όπλου βγαίνει η πιο αποτελεσματική διαταγή, με αποτέλεσμα την πιο άμεση και τέλεια υπακοή… Αυτό που ποτέ δεν μπορεί να προέλθει από την κάννη είναι η δύναμη…. Η δύναμη χάνεται όταν οι άνθρωποι παύουν να συμπράττουν… Η δύναμη εμφανίζεται όταν παύουν οι άνθρωποι να υπακούουν στις διαταγές!… Όταν οι διαταγές παύουν να εκτελούνται, η βία είναι άχρηστη και το ζήτημα της υπακοής δεν κρίνεται από τη σχέση διαταγής-υπακοής, αλλά από την γνώμη των άλλων που ακούν βλέπουν και κρίνουν, την κοινή γνώμη… Τα πάντα εξαρτώνται από τη δύναμη που βρίσκεται πίσω από τη βία….» Hanna Arent, Περί Βίας.
Σε μια παράσταση αφύπνισης, για τον θεατή που παλεύει να νικήσει τους εφιάλτες του στο μαλακό μαξιλάρι της καθημερινότητας, ο λόγος του έργου προτάσσει το επιχείρημα των αξιών, που ακυρώνουν την βία με το ήθος που αντιτίθεται στο άδικο, στο απάνθρωπο. Ότι είναι νόμιμο δεν είναι και ηθικό. Οι άνθρωποι δεν επιθυμούν τους πολέμους, ο πόλεμος δεν είναι πολιτισμός. Ο πόλεμος είναι βαρβαρότητα. Ο φόβος μας υποδουλώνει και ο αγώνας για την επικράτηση του ορθού λόγου εμφανίζεται ως κάθαρση!
Η διακειμενικότητα των συνδεδεμένων αποσπασμάτων, που αποτελεί τον άξονα του έργου, επιδιώκει να σηκώσει τον θεατή από την άβολη θέση της παθητικότητας, να του εμπνεύσει την ελπίδα, να τον πείσει ότι το μόνο επιχείρημα απέναντι στον παραλογισμό είναι η πεποίθηση ότι ο πόλεμος αυτός πρέπει να είναι ο τελευταίος.
Άννα Μαυρολέων
Θεατρικό Εργαστήρι Δήμου Μοσχάτου-Ταύρου «Εν Δράσει»
Άννα Μαυρολέων – Ο Τελευταίος πόλεμος
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Παναγιώτης Ναρλής
Σκηνικά-Κοστούμια: Αιμιλία Αποστολίδου
Μουσική διδασκαλία Όπερα Νέων: Αναστάσιος Στέλλας
Κινησιολογία: Εύη Σιδέρη
Επιλογή τραγουδιών / Μουσική επιμέλεια: Παναγιώτης Ναρλής
Αφίσα και εξώφυλλο προγράμματος: Γιάννης Τριανταφύλλου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Χαρά Φυσέκη
Κατασκευή σκηνικών: Κώστας Αβραμιώτης
Παίζουν οι: Αιμιλία Αποστολίδου, Χαρά Φυσέκη, Μαριέττα Ζαχαρίου, Τάσος Ρούσσης, Μάγδα Γιώτη, Παναγιώτης Μαστοράκος, Σοφία Κουρουνιώτου, Γιάννης Τριανταφύλλου, Δημήτρης Κατσίμπας, Χριστίνα Ιωακειμίδου, Κλειώ Σιδέρη.
Τραγούδια / φωνητικοί αυτοσχεδιασμοί: Μαρία Λυμπεράκου, Αναστάσιος Στέλλας, Νίκος Φαμέλης.
Επιμέλεια αφιερώματος: Νάσος Μπράτσος
