Βρε πως αλλάζουν οι καιροί λέει ένα γνωστό ελληνικό τραγούδι. Στην περίπτωση της Γάζας είναι ξεκάθαρο πως οι ρόλοι πλέον αντιστράφηκαν. Η παγκόσμια κοινότητα των Εβραίων από θύμα της δολοφονικής μανίας ενός παράφρονα που εκτέλεσε εκατομμύρια αθώους ανθρώπους, χωρίς κανένα απολύτως έλεος, μετατρέπεται στα μάτια όλου του κόσμου, εξαιτίας των ενεργειών του κράτους του Ισραήλ, σε μια μηχανή εξόντωσης αμάχων, αθώων παιδιών, ψυχών που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τρομοκράτες ή οποιαδήποτε άλλη απειλή φαντασιώνεται η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του Ισραήλ, σε εγκληματίες πολέμου.
Χτυπήματα που ουδεμία σχέση έχουν με την περιβόητη Χαμάς, με αποκορύφωμα το σχολείο του ΟΗΕ όπου είχαν πολλάκις ειδοποιηθεί ότι υπήρχαν μόνο πρόσφυγες, ανθρωπιστικές εκεχειρίες που ανακοινώνουν και ταυτόχρονα οι ίδιοι καταπατούν με ολέθρια αποτελέσματα, επιθέσεις σε περιοχές όπου είναι δεδομένο πως δεν βρίσκονται μαχητές αλλά απλοί πολίτες και τόσα άλλα. Το θέμα δεν είναι πια τόσο στο τι κάνει το Ισραήλ αλλά στο πως αντιδρά σε αυτό το ανθρωπιστικό έγκλημα που συντελείται στην λωρίδα της Γάζας η διεθνής κοινότητα.
Πρακτικά δεν κάνει τίποτα. Τα κλάματα των αξιωματούχων του ΟΗΕ on camera εμένα προσωπικά δεν μου λένε κάτι. Ο Οργανισμός έχει ξεχάσει τον ρόλο του και τείνει να μετατραπεί σε ουδέτερο παρατηρητή των εξελίξεων. Ποιος ο λόγος να υπάρχει αν δεν μπορεί να παρέμβει και να επιβάλει τις προβλεπόμενες κυρώσεις; Εκτός και αν θεωρούν εκεί στην Ν.Υόρκη πως επιτελούν τον ιστορικό τους ρόλο υπερασπιζόμενοι τα συμφέροντα του εκάστοτε θύτη, ειδικά στην εν λόγω περίπτωση που το εβραϊκό λόμπι είναι και από τα ισχυρότερα του πλανήτη αν όχι το ισχυρότερο, και όχι των θυμάτων που μάταια περιμένουν την βοήθεια και συμπαράσταση τους.
Πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε την αναγκαιότητα να ξεσηκωθούμε και να στηλιτεύσουμε, ο καθένας με τον τρόπο του και από όποιο μετερίζι μπορεί, την στάση του Ισραήλ. Ενός κράτους τοποτηρητή της περιοχής και υπηρέτη των αμερικανικών συμφερόντων. Ενός κράτους που μοιάζει με κακό σπυρί στο σώμα των Αράβων. Ενός κράτους, που ξεχνώντας τους προγόνους του και τι αυτοί υπέστησαν από την θηριωδία του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, αντί να είναι αρωγός στην ανθρωπιστική αλυσίδα έχει γίνει εγκληματίας πολέμου και ως τέτοιο πρέπει να λογοδοτήσει με βάση τις διεθνείς συνθήκες, αν αυτές εφαρμόζονται πλέον και δεν υπάρχουν μόνο στα χαρτιά.
Ακόμα και αν δεν έχουν την διάθεση οι πολιτικοί οι λαοί μπορούν. Εμπάργκο σε οτιδήποτε προέρχεται από κει. Και δεν εννοώ από το κράτος του Ισραήλ αλλά από επιχειρήσεις εβραϊκών συμφερόντων ανα τον κόσμο. Γιατί τελικά μερικοί πονούν μόνο στην τσέπη. Γιατί τελικά μερικοί έχουν μόνο χέρια για να μετρούν κέρδη και όχι καρδιά για να αισθάνονται. Γιατί όταν κάποιος ξεχνά το παρελθόν πρέπει να του το θυμίζουν. Στον τομέα του αθλητισμού που ασχολούμαι περισσότερο άμεσος αποκλεισμός τόσο των εθνικών ομάδων όσο και των συλλόγων από κάθε αθλητική διοργάνωση. Πολλά μπράβο στους Ισπανούς φιλάθλους για την στάση σχετικά με την παρουσία της Μακάμπι στην επερχόμενη Ευρωλίγκα. Μακάρι να βρουν μιμητές. Βέβαια θα έπρεπε να μας εξηγήσει κανείς γιατί το Ισραήλ μετέχει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, αλλά μάλλον αυτά είναι ψιλά γράμματα.
Χρήστος Σούτος
