Βρισκόμαστε λίγες ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες. Το βράδυ του Σαββάτου είπα να κάτσω μέσα για να είμαι ξεκούραστος αύριο. Πρέπει να έχω καθαρό μυαλό. Να σηκωθώ , να φτιάξω καφέ, να ντυθώ ευπρεπώς και να ξεκινήσω ήρεμος να πάω να ασκήσω το εκλογικό μου δικαίωμα. Στην ιστορία αυτή υπάρχουν πολλά ΔΕ ΞΕΡΩ.

Το βασικό είναι ότι δε ξέρω τι να ψηφίσω. Δε ξέρω τι να πιστέψω στην όλη ιστορία. Δε ξέρω καν αν αύριο όλο αυτό το παραμύθι των εκλογών θα οδηγήσει κάπου και δεν είναι απλά μια ωραία ιστορία για να πιστέψουμε ότι έχουμε δύναμη σαν λαός. Κάθομαι και τα σκέφτομαι όλα αυτά και αρχίζω να πιστεύω ότι είμαι χαζός.

Αφού γύρω μου όλοι ξέρουνε. Όλοι ξέρουνε τι φταίει, όλοι ξέρουνε ποια είναι η λύση. Από τον απλό πολίτη αυτής της χώρας μέχρι τους πολιτικούς της, όλοι ξέρουν. Άρα εγώ είμαι ο χαζός της υπόθεσης.  Και ως χαζός που σέβεται τον εαυτό του σας παραθέτω τον δεκάλογο ενός χαζού ψηφοφόρου, έτσι ώστε όσοι νοιώθετε σαν κι εμένα να περάσετε μια υπέροχη εκλογική διαδικασία.

1)      Όσο πιο αργά, τόσο πιο καλά. Τουτέστιν καταφθάνουμε στην αίθουσα 18.47.  Έτσι γλιτώνετε α) από τη τρίτη ηλικία – θυμηθείτε ταχυδρομεία, τράπεζες –  β) από τα κομματόσκυλα που σίγουρα δε θα διακινδυνέψουν να πάνε τελευταία στιγμή, οπότε γλιτώνετε και το πρήξιμο γεννητικών οργάνων.

2)      Όπως δε συνδυάζουμε ποτό και οδήγηση έτσι δε συνδυάζουμε ποτό και ψηφοφορία. Οι λόγοι νομίζω πως είναι ευνόητοι.

3)      Με όποιον και αν διασταυρωθούμε τυχαία και όχι επειδή είναι επιλογή μας, λέμε ένα καλημέρα ή καλησπέρα ανάλογα την ώρα και εξαφανιζόμαστε για να αποφύγουμε την ακόλουθη κουβέντα:  – ωπ, τι κάνεις; – Μια χαρά, εσύ;  – Ψήφισες ή όχι ακόμα; – Τώρα πάω. – Εγώ ψήφισα. Άντε με όλους τους μπιιιιιπ, που μας φάγανε τα λεφτά και τώρα μας κόβουν τους μισθούς και τις συντάξεις. Να πάνε όλοι να μπιιιιιιπ. Τέλος δε τους ξαναψηφίζω ποτέ. (Λίγες ώρες μετά, αποτελέσματα εκλογών: πρώτο κόμμα Ν.Δ. , ακολουθεί το ΠΑΣΟΚ. Μα πως; Αφού κανείς δεν τους ψήφισε. Τι διάολο;)

4)      Πάντα στην αίθουσα που ψηφίζουμε μπαίνουμε χαμογελαστοί και ευδιάθετοι για να τονώσουμε το ηθικό των άτυχων που βρίσκονται εκεί από τις 6 το πρωί. Δε μιλάω για τους εθελοντές αντιπροσώπους. Μιλάω για αυτούς που έσκασε ένα ωραίο πρωί κάποιος ένστολος και τους κόλλησε ένα χαρτί στη πόρτα. Γαμώ τη καταδίκη μου μέσα.

5)      Παίρνουμε όλα τα ψηφοδέλτια στο χέρι και όχι προκλητικά μόνο αυτό που θα ψηφίσουμε. Είπαμε, εμείς είμαστε οι χαζοί που θα αποφασίσουμε μέσα στο παραβάν. Και θέλουμε να το δείξουμε.

6)      Τα 35 ψηφοδέλτια που θα μείνουνε δε τα πετάμε. Τα κρατάμε και παίζουμε στο σπίτι μας το παιχνίδι ‘’μάντεψε τι ψήφισα’’.

7)      Στο παραβάν δε καθόμαστε λιγότερο από 8,5 λεπτά για να δείξουμε ότι το σκεφτόμαστε, ούτε όμως περισσότερο από 11,5 λεπτά γιατί πολύ απλά στις 19.00 κλείνουν οι κάλπες και όπως είπαμε στο νο1 δε μας φτάνει η ώρα (υπολογισμένα).

8)      Βγαίνοντας από το παραβάν χαμογελάμε και δείχνουμε σίγουροι για την επιλογή μας ακόμα και αν αυτό που ψηφίσαμε ξέρουμε ότι το ψηφίσαμε γιατί είναι αυτό που μας προκαλεί τον λιγότερο δυνατό εμετό. Αφού δε μπορούμε λοιπόν να το αντιμετωπίσουμε, το απολαμβάνουμε.

9)      Πλησιάζοντας στην έξοδο χαιρετάμε τους πάντες γύρω μας σα να είμαστε εμείς οι ίδιοι υποψήφιοι γιατί ναι διάολε, μας αξίζουν 15 λεπτά δημοσιότητας.

10)   Το τέλος είναι και το καλύτερο αφού ξαλαφρωμένοι από όλα τα παραπάνω, είτε κάνοντας βόλτα σε όλα τα εκλογικά κέντρα για να πάρουμε κλίμα είτε όχι, καθόμαστε μπροστά στη τηλεόραση με πίτσα και μπύρα σα να βλέπουμε τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ και αναμένουμε τα αποτελέσματα γνωρίζοντας πως όλοι θα είναι νικητές και η σελίδα θα έχει γυρίσει για αυτή τη χώρα. Τώρα αν θα είναι τσαλακωμένη ή ατσαλάκωτη λίγη σημασία θα έχει αφού σε αυτή τη χώρα ‘’η απελπισία περίστροφο και σφαίρες της οι ανάγκες’’, άντε και καλή ψήφο μάγκες.

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. Μπήκες στο μυαλό μου! Ο δεκάλογος αυτός με εκφράζει απελπιστικά πολύ.
    Ίσως επείδη περίπου ίδια ώρα πήγα για ψήφο ακολουθώντας σχεδόν την ίδια στάση ζωής… Λίγο στο 3 τα χαλάμε, κάνω αναγωγή στον εαυτό μου, μιας και περίπου στις 7 παρα τέταρτο σύναντησα στο προαύλιο του λυκείου καθώς έβγαινα εναν παλιό συμμαθητή μου, πολύ καλό μπαλαδόρο με ροκ επιρροές, ταλαντούχο αρθρογράφο με κρητική καταγωγή και ο οποίος μου αφιέρωσε 10 ολόκληρα δευτερόλεπτα για να τα πούμε μετά από καιρό.
    Τα ξαναλέμε παλι 10-17 Ιούνη και η σελίδα θα αλλάξει ριζικά.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ