Ένα άκρο, δύο άκρα…κι έχασα το μέτρημα!

Αγαπητέ μου νέε,
Αφού βρίσκεις δημόσιο βήμα για την δημοσίευση των σκέψεών σου,
καλό θα ήταν να ΑΠΑΝΤΑΣ στα θολά ‘ερωτήματα’ που θέτεις.
Έχεις χρέος να λες τη ΔΙΚΗ σου άποψη.
Αν δεν καταλάβεις, ειδικά τώρα, σ΄αυτή τη συγκυρία για την χώρα,
ότι δεν μπορείς να είσαι και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ
τότε ή είσαι αφελής ή υποκριτής.

Γράφεις :
Η βία φέρνει βία και η βία είναι βία από όπου κι αν προέρχεται και σε όποια μορφή κι αν εκφράζεται. Πρέπει κατ’ αρχήν να αποκηρύξουμε μέσα μας τον φασισμό και μετά δημόσια. Πρέπει να αποκηρύξουμε την βία σε κάθε μορφή της.

Γνωρίζεις ότι τρομοκρατία είναι η ανεργία, η φοροεπιδρομή,
η μη δυνατότητα ιατρικής κάλυψης γιατί δεν έχεις πια ένσημα,
ο υποσιτισμός, η ΦΤΩΧΕΙΑ, όταν έχεις παιδιά ;
Για σένα τα παραπάνω δεν είναι ΒΙΑ;
Η περίσταση απαιτεί να πάρεις θέση και αντ’ αυτού εσύ δημοσιεύεις φληναφήματα & ένα κενό νοημάτων κείμενο.

Γράφεις:
Πρέπει να αντιληφθούμε ότι τα άκρα ενώθηκαν και σχημάτισαν ένα κύκλο. Το σημείο της ένωσης, δεν είναι πια διακριτό κι έτσι ο μόνος τρόπος να διαπιστώσει ποια είναι τα άκρα, με την παραδοχή ότι στα άκρα φωλιάζει ο φασισμός, είναι να παρακολουθήσει όλο τον κύκλο. Κι εκεί είναι το μεγάλο μπέρδεμα. Δεν μπορούμε να εντοπίσουμε διακριτές διαφορές κι αυτό γιατί Ο φασισμός είναι παντού:

Επειδή έχεις υιοθετήσει-καταπιεί το ΛΑΘΟΣ συμπέρασμα ότι τα άκρα ενώθηκαν & στα άκρα φωλιάζει ο φασισμός, σε παρακαλώ, πήγαινε διάβασε την ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας, και έλα αύριο με τον κηδεμόνα σου!!

Οι μέρες μας περνούν πολύ πολύ δύσκολα και είναι πικρό να διαπιστώνουμε ότι νέοι άνθρωποι, αντί να διαβάζουν πίσω από τις γραμμές, καταφεύγουν στην εύπεπτη τηλεπροπαγάνδα.

Μια μάνα

Αγαπητέ Δημότη,παραληρείς.
Τα παιδιά μου, τα μεγάλωσα μαθαίνοντάς τα να σκέφτονται, να μην παρασύρονται, να συμπονούν & ΚΥΡΙΩΣ να μην καταπίνουν αμάσητη την μισαλλοδοξία του κάθε τηλεοπτικού ‘αστέρα’ .

Φοβούμαι, ότι αν κάποια παιδιά έχουν εσένα πατέρα, το λιγότερο που θα κάνουν μεγαλώνοντας, θα είναι να ξημεροβραδιάζονται σε καφετέριες. Το περισσότερο δε, από αντίδραση στον συντηρητισμό σου, θα υιοθετήσουν την βία και θα χωθούν ενεργά στις μειοψηφίες που τόσο τρέμεις.
Η βία είναι το τελευταίο επιχείρημα των αποτυχημένων. Ακριβώς αυτό είναι η Ελλάδα σήμερα. Το λέει και η τηλεόραση! Τι δεν καταλαβαίνεις Δημότη;

Αγαπητή “μάνα”.
Θα βρείτε όλες τις απαντήσεις στα ερωτήματα σας, αν προσπαθήστε αντί να αναγνώσετε το κείμενο μου, να το διαβάσετε. Τα λοιπά σχόλια και υπαινιγμούς τα αντιπαρέρχομαι. Μάλλον η φτώχεια και η φοροεπιδρομή τα δικαιολογούν.
Μια φίλη στο Facebook προχθές μου ειπε μια διδακτική ιστορία πως πηγαίνοντας στη δουλειά της έπεσε πάνω σε μια συμπλοκή ακροαριστερών με εθνικιστές. Προσπάθησε να απομακρυνθεί αλλά ξαφνικά ένας με ενα καδρονι που είχε πάνω του μια κόκκινη σημαία, την χτύπησε με αυτό στον ώμο. Μεχρι να συνέλθει απο το ξάφνιασμα και τον πόνο, την χτύπησε ένας άλλος που το καδρονι του είχε μια μαύρη σημαία στον άλλο ώμο. Τι πιστεύετε οτι έγινε; (Σας δίνω 3 πιθανές απαντήσεις)
α) ο ένας ώμος έγινε ευθυτενής και ομόρφυνε ξαφνικά, ενώ ο άλλος παραμορφώθηκε και πονούσε(πράγμα που σημαίνει οτι σημασία δεν εχει το καδρονι αλλά το χρώμα της σημαίας).
β) και οι δύο ώμοι πόνεσαν και μελάνιασαν το ίδιο.
γ) δεν δίνετε δεκάρα τσακιστή τι έγινε γιατί η φοροεπιδρομή και η φτώχεια δεν σας αφήνουν να σκέφτεστε τέτοιες μπούρδες που σας αραδιάζω.
Η απάντηση δικη σας κι ούτε θα σας κρίνω για αυτο. Αλλά επιτρέψτε μου να έχω άποψη κι ας μην ταιριάζει με την δικη σας. Τουλάχιστον εγω την λέω επώνυμα με οτι αυτό συνεπάγεται.
Προφανώς η ιστορία ειναι φανταστική, αλλα τα ερωτήματα ειναι αληθινά, το ίδιο και η φίλη που την διηγήθηκε και την ευχαριςτώ αν τυχόν διαβάσει αυτόν τον διάλογο μας.

Κυρία “Μάνα”
Καλό είναι να διαβάζεις δυο τρεις φορές αυτά που γράφεις πριν τα στείλεις να τα διαβάσουν άλλοι.
Πράγματι έτρεμα το σενάριο που μόλις περιέγραψες και ευτυχώς το απέφυγα και σήμερα τα παιδιά μου είναι ενεργοί πολίτες Δημοκράτες.

“… το λιγότερο που θα κάνουν μεγαλώνοντας, θα είναι να ξημεροβραδιάζονται σε καφετέριες. Το περισσότερο δε, από αντίδραση στον συντηρητισμό σου, θα υιοθετήσουν την βία και θα χωθούν ενεργά στις μειοψηφίες που τόσο τρέμεις.”

Εύχομαι τα δικά σου να γλυτώσουν, παρόλο που εσύ φαίνεται να τα “θυσιάζεις” στον βωμό πρόσκαιρων πολιτικών επιδιώξεων.
Ξανασκέψου.
Ξανασκέψου για το καλό των παιδιών σου, που προσπαθείς να τα “δηλητηριάσεις” με τις προτροπές σου για βία και αυτοδικία, έστω “δικαιολογημένα” κατά εσένα, απαράδεκτα όμως σε μια Δημοκρατία.

Ακούστε κύριε Μπιθυμήτρη,
Εφόσον γράφετε επωνύμως, σας επισημαίνω το εξής:
Τα εισαγωγικά στην λέξη μάνα δεν σας τιμούν! Προφανώς δεν γνωρίζετε την χρήσης τους. Γιατί αν εκλάβω την χρήσης τους ως υπαινιγμό, τότε θα γελάσω σαρκαστικά.

Ζω στην ίδια χώρα με σας. Βλέπω τι συμβαίνει και γνωρίζω τις αιτίες.
Η βία σωματική, λεκτική, ψυχολογική, κατασταλτική είναι εδώ.
Εσείς απλά & παθητικά την περιγράφετε, προσμένοντας την αυτόματη διόρθωση των πραγμάτων. Μηρυκάζετε με διδακτισμό το κοινώς αποδεκτό:
Την καταδίκη απ’ όπου κι αν προέρχεται.
Αυτό φίλτατε είναι δεδομένο!! Είναι ο πυρήνας της Δημοκρατίας.
Εσείς προτείνετε να σταθούμε μοιραίοι επαναλαμβάνοντάς το εσαεί.

Περιγράφετε το πώς πέσαμε στο λάκκο. Μα σας ζητώ να καταθέσετε την
σκέψη σας για το ΠΩΣ θα βγούμε από δω. Το διακύβευμα είναι να σωθούμε & όχι μυγιασμένοι να κομματικοποιούμε τη σωτηρία μας.

Για μένα τα άκρα είναι ο σεβασμός του Ανθρώπου από τη μια και η όποια μορφής βία από την άλλη. Εσείς και ο ανεκδιήγητος Δημότης, την ελευθερία του πνεύματος την ερμηνεύετε πονηρά ως κάλεσμα σε πυρπόληση. Μη θολώνετε το τοπίο με τις παιδαριώδεις παραβολές σας.

Η δική μου στάση στα φαινόμενα της βίας είναι η προσφυγή στη γνώση, στο διάβασμα, στον διάλογο ,στην πολύπλευρη ενημέρωση.
Είμαι υπέρ των γνωστικών όπλων. Γιατί μόνο με αυτά απορρίπτεις την παραπλάνηση.
Αυτή η παραπλάνηση δεν έφερε τη χώρα μας ως εδώ;

Κε Μπιθυμήτρη, με την πρώτη μου ανάρτηση, σας προέτρεψα να διατυπώσετε εν τέλει, την άποψή σας για το τι μέλλει γενέσθαι, τι προτείνετε.
Η ηλικία σας αυτό προτάσσει.
Αυτό περιμένει η κοινωνία μας. Δεν απαντήσατε… λυπάμαι.

Κύριοι συμομιλητές, τον Πλάτωνα θα τον έχετε ακουστά.
Λοιπόν, αυτά που υποστήριζω, μέσω των λόγων του:

http://www.videoman.gr/49541

Προφανώς για σας κι ο Πλάτωνας ‘δηλητηριάζει’ με τις προτροπές του.
Σας συστήνω περισσότερο διάβασμα & περισυλλογή και λιγότερο προγλωσσικό λόγο. Καλά κουράγια στα παιδιά μας!

Αγαπητή “μάνα”
Σε ευχαριστώ πολύ. Σαν τον καλύτερο δάσκαλο μου βρήκες ακριβώς αυτό που γύρευα για να πείσω οριστικά τα παιδιά μου ότι ζούσαμε μέσα σε σκιές και η βίαιη έξοδος μας στο φως μας προκάλεσε δικαιολογημένο σοκ.
Είναι μια καταπληκτική εξήγηση γιατί οι λεγόμενοι αντιμνημονιακοί προτιμούν να βλέπουν ακόμα τις σκιές που συνήθισαν και να επιμένουν να φέρουν τα δεσμά των δανεικών και της εξάρτησης.
Βέβαια δεν αρκέστηκα στο Μίκυ Μάους αλλά έψαξα και βρήκα καλύτερο κείμενο.
Μπορεί εσύ κυρία “Μάνα” να μην είσαι δάσκαλος και να μην μπόρεσες να απορροφήσεις το πλήρες νόημα, αλλά έτσι κι αλλιώς σήμερα αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο με την “σκιώδη” παραπληροφόρηση που μας προβάλλουν όλη μέρα στην οθόνη του σαλονιού μας τα οργανωμένα συμφέροντα.
Πάντως εσύ μου το υπέδειξες γι αυτό σε ευχαριστώ.

http://www.greek-language.gr/greekLang/ancient_greek/tools/corpora/anthology/content.html?t=530&m=1

Τελικά αποδεικνύεται ότι η ανταλλαγή απόψεων είναι ωφέλιμη γιατί και μέσα από μια διαφωνία προκύπτουν ωφέλιμες αλήθειες.
Περιμένω με ενδιαφέρον και νέες προτάσεις σου.
Μην απελπίζεσαι αν οι άλλοι δεν αντιλαμβάνονται τα πράγματα όπως εσύ.
Άλλωστε ο Πλάτωνας δεν φαντάζομαι να έγραψε την Πολιτεία για να καταδικάσει την σημερινή μνημονιακή πολιτική απεξάρτησης και με σκοπό να υποστηρίξει κάποιο είδος βίας.

Αγαπητή μάνα χωρίς εισαγωγικά, τα οποία είχα βάλει όχι για να αμφισβητήσω την ιδιότητα σας αυτή αλλά για να επισημάνω το ψευδώνυμο. Βλέπετε είναι δικαίωμα του καθενός να διατηρεί την ανωνυμία του, ωστόσο κρίνω (όσο μου επιτρέπει το μυαλό ενός “μυρηκαστικού” οτι αυτή την ανωνυμία δεν την διαχειρίζεστε ορθώς.
Καταλαβαίνω πως έχετε “κάποιο θέμα” μαζί μου, γιατί ενώ σας απαντώ με ευγένεια, συνεχίζετε να είστε επιθετική απέναντι μου.
Αγαπητή, δεν σας φορολογώ εγώ, δεν ασκώ εγώ πολιτική βία σε εσάς και την οικογένεια σας. Μάλιστα την ίδια βία υφίσταται και η δική μου οικογένεια. Σταματήστε λοιπόν να μου επιτίθεστε λές κι έχουμε κάτι να χωρίσουμε και σεβαστείτε τον τρόπο με τον οποίο επιλέγω να εκφράζομαι. Το άρθρο μου αναφέρεται στην βία. Την αληθινή, το ξύλο, τις καρπαζιές και τις κλωτσιές και τα μαχαιρώματα, πώς αλλιώς να το πώ? Ναι, υπάρχει και η άλλη βία που λέτε και την βιώνουμε όλοι, αλλά αναφέρομαι και σε αυτή: “Είναι στην καθημερινή πολιτική εκείνων που κυβερνούν τον τόπο καταστρατηγώντας σε πολλές περιπτώσεις το ίδιο το Σύνταγμα της Ελλάδος, το θεμέλιο της δημοκρατίας.”
Σε κάθε περίπτωση, την ατζέντα στα κείμενα μου την βάζω εγώ και κανένας άλλος, πολύ περισσότερο κάποιος που από την στιγμή που δεν γνωρίζω το όνομα του, μπορώ να υποθέσω οτι θέλω για εκείνον, για τα σχόλια του και για τον σκοπό που αυτά μπορεί να εξυπηρετούν.
Αν έγραφα δηλαδή ένα άρθρο για την καλλιέργεια φράουλας, θα είχατε την απαίτηση να περιέχει και μια παράγραφο για την οικονομική βία και τα παεχθή χαράτσια? Και θα με κρίνατε αναλόγως?
Βία βλέπω και στον τρόπο που προσπαθείτε να επιβάλετε σε μένα το πώς θα γράψω, τι θα σχολιάσω, σε τι θα απαντήσω. Το βλέπετε στον εαυτό σας αυτό ή είναι μόνο δική μου ιδέα?
Θα ξαναπώ αυτό για να μην παρεξηγηθώ: Μπορείτε ελεύθερα να είστε ανώνυμη ή επώνυμη, αυτό δεν μπορεί κανείς να σας το στερήσει. Μπορώ επίσης κι εγώ ελεύθερα να μην απαντώ σε ανώνυμους γιατί είναι επιλογή μου και την τελευταία φορά που κοίταξα μου το επέτρεπε ο νόμος. Άλλωστε όταν συνομιλώ με έναν ανώνυμο που λέει πως είναι π.χ. η μάνα, δεν ξέρω αν πίσω από το πληκτρολόγιο κρύβεται τελικά ένας κοιλαράς μπεκρής που δεν έχει τι να κάνει και γράφει σχόλια και κριτικές επι παντός επιστητού σε όποιο blog βρεί μπροστά του.
Αλλά θα κάνω μια εξαίρεση για εσάς και θα σας απαντήσω:
Πώς θα πολεμήσουμε την βία δεν είναι η ερώτηση?
Η απάντηση σας με βρίσκει σύμφωνο. Με την γνώση. Που κατ’ αρχήν θα μας επιτρέψει να αποβάλλουμε από μέσα μας, τη δική μας βία. Όταν λοιπόν θα μπορέσετε να μιλήσετε μαζί μου χωρίς να με ειρωνεύεστε, να μου επιτίθεστε και να μου πετάτε προσβλητικά υπονοούμενα, τότε θα έχετε κάνει το πρώτο βήμα. Το χρωστάτε στα παιδιά σας άλλωστε, αλλά και στον εαυτό σας. Σας εύχομαι καλή επιτυχία σε αυτή την προσπάθεια. Καλή εβδομάδα.

Επιτρέψτε μου επίσης να συμπληρώσω ακόμα μια φράση. Δεν το διαβάσατε το κείμενο μου με προσοχή. Αυτό φαίνεται από το γεγονός πως έχετε υποθέσει οτι αναφέρομαι σε δύο (2) άκρα ενώ εγώ διατείνομαι οτι δεν ξεχωρίζει κανείς τα άκρα σε ένα κύκλο που έχει σχηματιστεί από την ένωση των άκρων. Κι αυτός ο κύκλος αποτελείται από όλο το πολιτικό φάσμα που δεν έχει στην πραγματικότητα αποβάλλει τον φασισμό. Κάποιοι βιαιοπραγούν με καδρόνια, μολότωφ και μαχαίρια και κάποιοι άλλοι με νομοσχέδια. Ελπίζω να έγινα πιο σαφής.

Είναι καλύτερα να είμαστε βίαιοι, αν έχουμε βία μέσα μας, παρά να φοράμε το μανδύα της μη-βίας για να καλύψει την ανικανότητά μας.
Mahatma Gandhi, 1869-1948, Ινδός ηγέτης

Η βία, είτε φυσική είτε ψυχική, είναι μια αναζήτηση της ταυτότητας και του νοήματος. Όσο λιγότερη ταυτότητα, τόσο μεγαλύτερη βία.
Marshall McLuhan, 1911-1980, Καναδός επικοινωνιολόγος

Η βία συγκαλύπτεται μόνο με ψέματα και τα ψέματα συντηρούνται μόνο με τη βία.
Aleksandr Isayevich Solzhenitsyn, 1918-2008, Ρώσος συγγραφέας, Νόμπελ 1970

Η χρήση βίας είναι πολύ φτωχή λύση για κάθε πρόβλημα. Γενικώς, χρησιμοποιείται μόνο από μικρά παιδιά και μεγάλα έθνη.
David Friedman, 1945-, Αμερικανός πολιτικός επιστήμονας

Αγαπητέ αρθρογράφε,

Τίποτα ακουστά… για “Εξτρεμισμό”;

Αγαπητή Ανώνυμη, κάτι έχω ακούσει με την έννοια οτι γνωρίζω τι είναι.
Εσείς τι εννοείτε αναφέροντας το?