Είπε ο Μεταξάς το ΟΧΙ;

Εν έτει 2013, δηλαδή 73 ολόκληρα χρόνια μετά την έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου, διαφωνούμε για το αν είπε ή όχι ο Μεταξάς το ΟΧΙ. Το μέγα αυτό ζήτημα ανακινούν διάφοροι όψιμοι αναθεωρητές της Ιστορίας, οι οποίοι για λόγους ξεδιάντροπα μικροπολιτικούς αποφασίζουν να θέσουν στα πλαίσια της τρέχουσας πολιτικής αντιπαράθεσης ένα θέμα, το οποίο ουδεμία ιστορική σημασία έχει.

Τι νόημα έχει να ισχυρίζεται κάποιος ότι ο Μεταξάς «αναγκάστηκε» να πει το ΟΧΙ; Δηλαδή ένας δικτάτορας, αναγκάζεται να παίρνει αποφάσεις, που ο ίδιος δεν επιθυμεί; Μπορεί, άλλωστε η ελληνική πραγματικότητα έχει προσφέρει πολλές παγκόσμιες πρωτοτυπίες!

Επιπλέον τι νόημα έχει κάποιοι να ισχυρίζονται, ότι ο ελληνικός στρατός δεν πολέμησε ηρωικά και υπεράνθρωπα στα βουνά της Αλβανίας, λέγοντας ότι αυτό ήταν προπαγάνδα, αφού ο Μεταξάς είχε προετοιμάσει τον ελληνικό στρατό για το μεγάλο πόλεμο που ερχόταν; Η αλήθεια έχει γραφτεί προ πολλού από τους ιστορικούς, αλλά πολύ περισσότερο έχει γραφτεί με το αίμα χιλιάδων νεκρών και από τους ανάπηρους πολέμου, που άφησαν κάποιο μέλος του σώματος τους στα παγωμένα βουνά της Αλβανίας.

Η αλήθεια για τη φρίκη του πολέμου και τον ηρωισμό των ελλήνων στρατιωτών βρίσκεται μόνο στα λόγια των βετεράνων απλών στρατιωτών, που εξιστορούν με δάκρυα στα μάτια, το πως έπιναν νερό γεμάτο λάσπη και αίμα μέσα από τους κρατήρες, που άνοιγαν οι εκρήξεις αφού το φιλτράριζαν με γάζες. Γιατί λοιπόν πρέπει κάποιος να απαξιώσει τη φρίκη, που έζησε ο παππούς του για να μπορεί να λέει σήμερα ελεύθερος τις απόψεις του;

Επίσης μήπως ο πόλεμος ήταν ιδεολογικός; Συγκρούστηκε η Ελλάδα με το φασισμό; Μα και η Ελλάδα είχε ένα παρόμοιο καθεστώς. Ήταν πόλεμος εθνικός, πόλεμος υπέρ βωμών και εστιών, οι Έλληνες δεν πολέμησαν για καμία ιδεολογία, πολέμησαν για τα σπίτια τους, τις οικογένειες τους, τα χωράφια τους και τις δουλειές τους, για την αξιοπρέπεια τους. Πολέμησαν γιατί αυτό ήξεραν να κάνουν όταν κάποιος τους αδικούσε, ήξεραν να υψώνουν ανάστημα ακόμα και αν έμοιαζαν σαν το Δαυίδ μπροστά στο Γολιάθ.

Τέλος για να τελειώνει πια αυτή η αστεία συζήτηση για το ποιος είπε το ΟΧΙ, η αλήθεια είναι ότι το ΟΧΙ δεν το είπε ούτε ο Μεταξάς, ούτε ο λαός! Το ΟΧΙ κατασκευάστηκε από το Τύπο της εποχής. Ο Ιταλός πρέσβης Εμμανουέλλε Γκράτσι, ο άνθρωπος που παρέδωσε το ιταλικό τελεσίγραφο στο Μεταξά, αναφέρει στο βιβλίο του  «Η αρχή του τέλους – η επιχείρηση κατά της Ελλάδος» ποια ήταν η απάντηση του Μεταξά:

«Μόλις καθίσαμε, και επειδή η ώρα ήταν λίγα λεπτά μετά τις 3, του είπα αμέσως ότι η Κυβέρνησίς μου, μου είχε αναθέσει να το εγχειρίσω προσωπικά ένα κείμενο, που δεν ήτο τίποτε άλλο, παρά το τελεσίγραφον της Ιταλίας προς την Ελλάδα, με το οποίον η Ιταλική Κυβέρνηση απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση των στρατευμάτων της στον Ελληνικό χώρο, από τις 6 π.μ. της 28/10/1940. Ο Μεταξάς άρχισε να το διαβάζει. Μέσα από τα γυαλιά του, έβλεπα τα μάτια του να βουρκώνουν. Όταν τελείωσε την ανάγνωση με κοίταξε κατά πρόσωπο, και με φωνή λυπημένη αλλά σταθερή μου είπε: «Alors, c’est la guerre» (Λοιπόν, έχουμε πόλεμο).»

Στην συνάντηση αυτή, κατά την θυγατέρα του Μεταξά, ακολούθησε και η εξής στιχομυθία, που ο Γκράτσι δεν την αναφέρει:

Γκράτσι: «Pas nécessaire, mon excellence» (όχι απαραίτητα εξοχότατε)

Μεταξάς: «Non, c’est nécessaire» (όχι, είναι απαραίτητο)

Δεν βρίσκω καλύτερο τρόπο για να κλείσω το παρόν άρθρο με ένα τραγούδι αφιερωμένο στο ΟΧΙ, όχι από Έλληνες αλλά από το σουηδικό metal συγκρότημα SABATON. Χρόνια πολλά και ζήτω το ΟΧΙ!

httpv://www.youtube.com/watch?v=3UIGI9uNlTc