Τι έμαθα από το e-Stories;

Ως ένας από τους δράστες αυτού, που έγινε στο Πολιτιστικό στις 12/02/2014, σκέφτηκα στην αρχή να γράψω ένα δελτίο τύπου, όμως στη συνέχεια κατάλαβα ότι ένα ψυχρό κείμενο θα μείωνε την αξία του γεγονότος. Προτίμησα λοιπόν να μοιραστώ και εγώ με τους αναγνώστες του MoschatoTavros.gr τη δική μου ιστορία, όπως έκαναν οι έξι ομιλητές του e-Stories. Η δική μου ιστορία δεν είναι τόσο σημαντική όσο εκείνων, ελπίζω όμως να βοηθήσει πολλούς να καταλάβουν τι ακριβώς είναι το e-Stories. Κατά αρχάς πρόκειται για μια ιδιωτική πρωτοβουλία. Πρόκειται για ένα project, που ξεκίνησε σαν ιδέα πριν κάνα χρόνο περίπου. Στην αρχή το συζητήσαμε, μεταξύ σοβαρού και αστείου, δυο άνθρωποι σε ένα απογευματινό καφέ και στη συνέχεια στη παρέα προστέθηκε ο τρίτος και μετά ο τέταρτος, ο πέμπτος και ούτω κάθε εξής.

Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί, ότι το e-Stories είναι η αίτια, που γεννήθηκε η Δημιουργική Κοινότητα Μοσχάτου-Ταύρου “Social Café”. Η «οργάνωση» ήταν το όχημα, που χρειαζόταν η πρωτοβουλία μας για να πάρει σάρκα και οστά. Το στήσιμο της «οργάνωσης» ήταν bottom up, χωρίς ιεραρχίες και παραδοσιακές δομές. Εκ του αποτελέσματος μπορούμε να πούμε, ότι είναι μια γνήσια έκφραση της Κοινωνίας των Πολιτών, και δεν μείναμε μόνο στο e-Stories, αφού το Σάββατο κανονίζουμε τη πρώτη συνάντηση της Λέσχης Ανάγνωσης, που ετοιμάσαμε και έπεται συνέχεια.

Εξ αρχής στο μυαλό μας είχαμε τη σκέψη, πως μπορούμε να αναδείξουμε νέα πρότυπα στη πόλη μας; Πως γίνεται οι ήρωες της διπλανής πόρτας να γίνουν πρωταγωνιστές και να αναγνωριστούνε από τους ίδιους τους γείτονες τους, που μέχρι τώρα μπορεί και να μην τους ήξεραν καν; Σαφώς επηρεαστήκαμε από τα TEDx events, τα συνέδρια διάδοσης «ιδεών που αξίζει να διαδοθούν». Σκεφτήκαμε λοιπόν μια εκδήλωση με πρωταγωνιστές τα ίδια τα πρόσωπα, που θέλουμε να κάνουμε γνωστά στο ευρύ κοινό, μια εκδήλωση που ο καθένας θα έλεγε τη δική του ιστορία με δικά του λόγια, χωρίς επιτηδεύσεις και σκηνοθεσία. Ποντάραμε στην αυθεντικότητα και πιστεύω πως βγήκαμε νικητές.

Για να είμαι ειλικρινής μέχρι να ξεκινήσει η πρώτη ομιλία ένιωθα τρομοκρατημένος, τι θα γινόταν αν αποτυγχάναμε στο σκοπό μας, αν δεν άρεσε, αν κάτι πήγαινε στραβά; Όλο το άγχος όμως ξεπεράστηκε μόλις κάποιος από το κοινό αυθόρμητα ξέσπασε σε χειροκρότημα, όταν ο Μιχάλης ο Ναυπλιώτης έχασε για λίγο τα λόγια του στη σκηνή, δίνοντας του κουράγιο να συνεχίζει και να ξεπεράσει το άγχος του. Μαζί του παρέσυρε και ολόκληρη την αίθουσα σε ένα δυνατό και θερμό χειροκρότημα στο Μιχάλη Ναυπλιώτη αποδεικνύοντας ότι είχαμε καταφέρει να δημιουργήσουμε ταύτιση ανάμεσα στο κοινό και στον ομιλητή. Οι θεατές δεν είχαν απέναντί τους κάποιο celebrity, αλλά έναν καθημερινό άνθρωπο με επιτυχίες και αποτυχίες, με αγωνίες και όνειρα, κάποιον που η ιστορία του μπορούσε πραγματικά να εμπνεύσει.

Στις μέρες μας το lifestyle πεθαίνει και οι επιφανειακές αξίες ξεθωριάζουν και ευτυχώς ανοίγουν χώρο για κάτι καινούριο. Σημασία έχει τι είναι αυτό που θα έρθει! Σε αυτό έχουμε ευθύνη όλοι μας! Αν επιτρέψουμε το παλιό lifestyle να αντικατασταθεί από ένα νέο, τότε η κρίση θα συνεχιστεί όχι μόνο στην οικονομία. Η κρίση αξιών είναι χειρότερη. Καθήκον μας είναι λοιπόν να αναδείξουμε νέα πρότυπα, ανθρώπους απλούς, καθημερινούς που δημιουργούν, που καινοτομούν, που κάνουν τη διαφορά. Νιώθω περήφανος, που συμμετέχω σε μια πρωτοβουλία ανάδειξης νέων προτύπων και χαρούμενος που η πρωτοβουλία μας αυτή αγκαλιάστηκε από ένα τόσο μεγάλο κοινό. Ειλικρινά σας λέω ότι ξεπεράσαμε τις προσδοκίες μας. Δεν ξέρω αν εγώ και τα υπόλοιπα παιδιά του “Social Café” μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά και να συμβάλουμε στη ποιοτική αναβάθμιση της πόλης μας σε ιδέες και ανθρώπους, σίγουρα όμως θα προσπαθήσουμε!