Μετά από αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, λόγω ενός σοβαρού προβλήματος, επιστρέφουμε πάλι στην φιλόξενη παρέα του site και στην μεταξύ μας επικοινωνία. Αν και είχα σκοπό να ξαναγράψω προς Σαββατοκύριακο μεριά το κάνουμε νωρίτερα με αφορμή το σημερινό τραγικό συμβάν στην πλατεία Συντάγματος με την αυτοκτονία του ηλικιωμένου φαρμακοποιού μπροστά στα μάτια δεκάδων ανυποψίαστων περαστικών. Θύμα και αυτό της κρίσης θα πουν κάποιοι. Να σταθούμε δίπλα στον ανήμπορο συνάνθρωπο μας θα αναφωνήσουν δακρύβρεχτα οι πολιτικοί νάνοι του τόπου μας. Πίσω από κάθε απονενοημένο διάβημα κρύβεται και ένα προσωπικό δράμα, μικρό ή μεγάλο, θα σπεύσουν αναλύοντας τα αίτια της τραγωδίας οι δημοσιογράφοι δεκανίκια του συστήματος. Δυστυχώς για όλους μας η αλήθεια είναι μία και απόλυτη και συνοψίζεται στο σημείωμα που άφησε πίσω του ο τραγικός αυτόχειρας. Ένα σημείωμα γροθιά στο στομάχι μιας κοινωνίας που σε ανάλογες περιπτώσεις αρέσκεται στο να κρύβει κάτω από το χαλάκι της εξώπορτας ότι μη λαμπερό και ότι είναι ικανό να αμαυρώσει την κατά τα άλλα τέλεια νιρβάνα της.
Τα λόγια του ηλικιωμένου αποτελούν όνειδος για τα πολιτικά παχύδερμα που με τις πολιτικές τους οδήγησαν τη χώρα και το λαό της στην απόλυτη εξαθλίωση, την εθνική κατάθλιψη, την ένδεια και τον εξευτελισμό. Άνθρωποι που για μια ολόκληρη ζωή πλήρωναν τις εισφορές τους για να έχουν τη δυνατότητα μιας καλής ανταμοιβής ως απόμαχοι της ζωής βρέθηκαν εν μία νυκτί με πετσοκομμένες συντάξεις και χωρίς κοινωνικές παροχές ασφαλισμένοι – ανασφάλιστοι όμηροι ενός κράτους κτήνους που σκοπό του έχει να ευημερούν οι αριθμοί, να ικανοποιούνται οι διεθνείς τοκογλύφοι και να πεθαίνουν οι πολίτες του. Τα κροκοδείλια δάκρυα του διορισμένου πρωθυπουργού και οι όλο πόνο και θλίψη ανακοινώσεις των πολιτικών αρχηγών και των επιτελείων τους περισσότερο οργή προκαλούν αφού άπαντες γνωρίζουν ότι οι πραγματικά υπεύθυνοι και αυτής της τραγωδίας είναι τα πεπραγμένα τους όλων των προηγούμενων χρόνων.
Η ελληνική κοινωνία από τη μια πλευρά βλέπει πρώην πρωθυπουργούς και υπουργούς να συνεχίζουν τις δραστηριότητες τους χωρίς πρόβλημα συνειδησιακό, να μετατρέπουν τη βουλή παραμονές εθνικών εκλογών σε βιομηχανία τροπολογιών, να παίρνουν μέτρα που διευκολύνουν τη δική τους μίζερη πολιτική δράση και από την άλλη πραγματικούς αγωνιστές της ζωής, όπως ο ηλικιωμένος αυτόχειρας του Συντάγματος, βουτηγμένους στην απόγνωση και την απελπισία. Άνθρωποι περήφανοι, εργάτες της καθημερινότητας που το μόνο λάθος που έκαναν ήταν να εμπιστευτούν τις τύχες του τόπου τους σε όντα ανίκανα, άφιλα σε άτομα επικίνδυνα για το δημόσιο συμφέρον που ο μοναδικός τους στόχος ήταν η αύξηση των τραπεζικών τους καταθέσεων, η καταλήστευση του πλούτου της χώρας και η μετατροπή της δημόσιας διοίκησης σε κέντρο διαφθοράς και ρεμούλας.
Αλήθεια κύριοι της Βουλής και ημέτεροι αυτών πως θα αντικρίσετε το λαό στις γειτονιές και τις πλατείες, με ποιο απύθμενο θράσος θα ζητήσετε την ψήφο του, πως θα μιλήσετε για οράματα και μέλλον όταν εσείς καταντήσατε την τέχνη της πολιτικής προνόμιο των ολίγων και στη χώρα που γέννησε την εκκλησία του Δήμου θα κάνετε προεκλογικές συγκεντρώσεις αποστειρωμένες από διάλογο και κριτική ; Κύριοι δεν ψιχαλίζει σας φτύνει ο λαός και η ιστορία. Να είστε σίγουροι ότι ο απλός Έλληνας σας έχει ήδη κατατάξει εκεί που σας αρμόζει, στη λήθη της ιστορίας. Αυτά και καληνύχτα Ελλάδα, ελπίζω να ξυπνήσεις σύντομα και να δεις την ωμή πραγματικότητα που σε οδήγησαν οι τρωγλοδύτες της πολιτικής.
Είναι λοιπόν αδιαμφισβήτητο ότι υπάρχουν ηθικοί αυτουργοί. Μιλάμε για δολοφονία όχι γι’ αυτοκτονία. Πότε επιτέλους θα τιμωρηθούν, πότε ; Να μας δω στις εκλογές…..Πάντως μπράβο του. Έκλεισε τη ζωή του ως πραγματικός ήρωας, κινητοποίησε έναν πλανήτη ….